Mahkemesi:... Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen kararın temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Yerel mahkemece verilen hükmün ... Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi’nce düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesine dair hükmü taraflarca temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairelerinin miktar veya değeri ... sekiz bin sekiz yüz Türk lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları, verildiği anda kesin olup temyiz edilemez (HMK 362/1-a). Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, ... sekiz bin sekiz yüz Türk liralık kesinlik sınırı; alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü ... sekiz bin sekiz yüz Türk lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir (HMK 362/2). Yukarıdaki 58.800,00 TL’lik parasal sınır 25.000,00 TL iken 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesiyle yapılan değişiklikle 40.000,00 TL olmuştur. Aynı Kanun"la HMK’ya eklenen ek 1. madde gereğince bu miktarlar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacak ve artırım sırasında 10,00 TL kesirleri dikkate alınmayacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2019 yılı için temyiz kesinlik sınırı 58.800,00 TL’dir.
Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalarla birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda asıl davada 20.000,00 TL manevi tazminatın tahsili, karşı davada ise 1.000,00 TL bakiye alacak 1.200,00 TL sözleşmenin haksız fesih bedeli talep edilmiştir. İlk derece mahkemesince asıl davanın 10.000,00 TL yönünden kısmen kabulüne karşı davanın reddine karar verilmiş, asıl dava davalısı karşı dava davacıları tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile 6.000,00 TL manevi tazminatın kabulüne karar verilmiş ve bu hükme karşı taraflarca temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Asıl davada talep 20.000,00 TL manevi tazminat, karşı davada ise bakiye bedel talebi 1.000,00 TL, haksız fesih nedenli fazlaya ilişkin haklar ise 1.200,00 TL olarak talep edilmiştir. Her ne kadar karşı davada haksız fesih nedenli talep saklı tutulmuş ise de dosya kapsamında 5.775,00 TL salon bedeli olduğu anlaşılmıştır. Dosyadaki dava ve karşı davadaki taleplerin, Bölge adliye mahkemesi karar tarihine göre kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve HMK 344"üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle tarafların temyiz istemlerinin, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararının miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, ödedikleri temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 18.11.2019 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.