Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/18101 Esas 2015/2682 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Hasımsız olarak görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/10/2014 tarih ve 2014/566-2014/347 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi talepte bulunan tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Talepte bulunan, yasa gereği tutması gereken işletme defterini ikamet adresinin bodrum katında sakladığını, annesinin bodrum katında yaptığı temizlik sırasında defter ve belgelerin de içinde bulunduğu koliyi gereksiz zannederek atması nedeniyle 2010 yılına ilişkin defter ve belgelerin kaybolduğunu ileri sürerek, zayi belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, 6102 sayılı TTK"nun 82/7. maddesinde, bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin, yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebi ile ziyaa uğraması halinde belge verilmesinin istenebileceğinin düzenlendiği, talep konusu olayda bu hallerden birinin gerçekleşmediği, tacir olan talepte bulunanın basiretsiz davranışı nedeniyle ticari defterlerin kaybolması durumunda zayi belgesi istenemeyeceği gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, talepte bulunan temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, talepte bulunanın tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, talepte bulunanın bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.