Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17851 Esas 2015/2681 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/07/2014 tarih ve 2013/362-2014/479 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011 yılında davalı banka şubesinden zirai kredi kullandığını, söz konusu kredi kullandırılırken müvekkilinden komisyon ve masraf adı altında kesintiler yapıldığını, yapılan bu kesintinin kredi sözleşmesinde öngürülmediği gibi sunulan bir hizmetin karşılığı da olmadığını ileri sürerek haksız olarak kesilen 3.492 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının, davalı banka şubesinden zirai kredi sözleşmesi kapsamında kullandığı kredi nedeniyle yapılan kesintinin iadesini talep ettiği, ancak iadesi talep edilen kesintinin taraflar arasındaki kredi sözleşmesine dayalı olarak yapıldığı, dolayısıyla söz konusu kesintinin haklı ve yerinde bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.