5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14265 Esas 2018/1951 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14265
Karar No: 2018/1951
Karar Tarihi: 26.02.2018

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14265 Esas 2018/1951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5846 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan yargılanan sanıklar hakkında verilen beraat ve mahkumiyet hükümlerinin temyiz edildiğini belirtiyor. Savcının temyiz istemi sanık ... hakkında verilen beraat hükmü ile sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğunu belirtiliyor. Mahkeme, savcının temyiz isteğinin reddedilmesine karar veriyor ve dosya inceleniyor. İnceleme sonucunda:
1. Sanık ...'nun savunmasındaki iddialarının doğruluğunun araştırılması gerektiği, ancak bu araştırmanın yapılmadığı için beraat kararının eksik kovuşturma nedeniyle hatalı olduğu belirtiliyor.
2. Sanığın eylemlerinin farklı şekillerde olduğu ve cezalarının buna göre belirlenmesi gerektiği ancak tek bir suç olarak değerlendirildiği için hatalı olduğu belirtiliyor.
3. Gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin yanlış yazıldığı belirtiliyor.
Bu nedenlerle, mahkeme, kararı bozuyor ve dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar veriyor.
Kanun maddeleri:
- 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
- TCK'nın 43/1. maddesi (Zincirleme suç)
- 5846 Sayılı Kanun'un 71/1., 81/13., 81/4. maddeleri (İşletmenin ticari veya ticari olmayan kazanç sağlamak am

19. Ceza Dairesi 2015/14265 E. , 2018/1951 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık ... hakkında verilen beraat hükmü ile sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşıldı, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık ...’nun aşamalardaki savunmasında, Hakkı Davraş’a ait muhasebe bürosunda 4 yıldır sigortalı olarak çalıştığını, olay günü olayın diğer sanığı ...’den muhasebe evraklarını almak için gittiğini ve ...’in lavaboya gitmesi üzerine stant başında beklerken polislerin geldiğini ileri sürmesi karşısında, gerekirse tutanak tanıkları ile sanığın savunmasında ismi geçen Hakkı Davraş isimli şahıs da dinlenilerek sanığın savunmasının doğruluğunun araştırılması ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ve “atılı suçun sanık tarafından işlendiği saptanamadığından” şeklindeki yetersiz gerekçe ile beraat kararı verilmesi,
2- Sanık ...’in 06.05.2012, 15.05.2012, 20.05.2012 tarihli eylemlerinin kendi arasında zincirleme suç; iddianame ile hukuki kesinti oluştuktan sonra işlenen 20.09.2012 tarihli eyleminin ise bağımsız suç olduğu gözetilerek, sanığın 5846 sayılı Kanun’un 71/1., 81/13., TCK’nın 43/1. ve 5846 sayılı Kanun’un 81/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken, tüm eylemler tek suç olarak kabul edilip TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması,
3- Gerekçeli karar başlığında, birleştirilmesine karar verilen 2012/262 esas sayılı dosya yönünden suç tarihinin 20.09.2012 yerine 19.09.2012 olarak yazılması,
Kanuna aykırı, sanık ... ile O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.