5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/2047 Esas 2018/1950 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2047
Karar No: 2018/1950
Karar Tarihi: 26.02.2018

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/2047 Esas 2018/1950 Karar Sayılı İlamı

Özet:

19. Ceza Dairesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve kararın esasına geçilmiştir. Kararın başlığında tarih hatası olduğu kabul edilmiştir. Mahkeme, suçun sanık tarafından uygun şekilde işlendiğini ve tüm kanıtların doğru bir şekilde sunulduğunu belirtmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm yeniden değerlendirilerek TCK'nın 53. maddesi ile ilgili bölümü çıkarılarak yerine kanunun güncel hali eklenmiştir. Karar, kanuna uygun bulunan diğer yönleriyle birlikte onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
- 5237 sayılı TCK\"nın 53. maddesi
- 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete\"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 5320 sayılı Kanun\"un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nın 322. maddesi

19. Ceza Dairesi 2016/2047 E. , 2018/1950 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, temyiz kapsamının sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ""27.04.2013, 10.09.2013"" yerine ""27.04.2013, 09.09.2013"" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı
iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.