5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10317 Esas 2018/1949 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10317
Karar No: 2018/1949
Karar Tarihi: 26.02.2018

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10317 Esas 2018/1949 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre suçlu, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçunu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Temyiz başvurusu incelendikten sonra, suçun sanık tarafından işlendiğinin kanıtlandığı ve diğer iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak şekilde sunulduğu tespit edildi. Kararda, suçun doğru olarak nitelendirilip, kanunun öngördüğü suç tipine uyduğu belirtildi. Ancak sanık hakkında verilen hak yoksunluklarına ilişkin hüküm, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nın 53. maddesi uyarınca verildiği için kararın bu kısmı bozuldu. Bu nedenle hükümde değişiklik yapılarak, hapis cezasına mahkum olan sanığın hak yoksunluklarına ilişkin bölümü çıkartılıp yerine TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün eklenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddesi açıklamaları:

- 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu

- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu

- Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı

- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu

- 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişik

19. Ceza Dairesi 2016/10317 E. , 2018/1949 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.