Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/35581 Esas 2016/2270 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/35581
Karar No: 2016/2270
Karar Tarihi: 28.01.2016

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/35581 Esas 2016/2270 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2014/35581 E.  ,  2016/2270 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı idare, kapıcı olan davacının apartman yönetimi işçisi olduğunu, haklarının ödendiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı taraflar temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Kıdem tazminatının giydirilmiş son ücrete göre hesaplanması gerektiği açıktır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda giydirilmiş ücret belirlenirken devamlılık arzeden ödemeler olarak aylık 150,00 TL yakıt, 150,00 TL konut yardımı, altı aylık süre için ayda 300,00 TL (aylık 150,00 TL) kazan yakma bedeli, 100,00 TL elektrik ve su, bayramlar için de toplam 400,00 TL ikramiye verildiği kabul edilerek hesap yapılmıştır. Ancak matematiksel olarak ücret ekleri ve sosyal yardımlar toplanırken, hangisi olduğu açıklanmaksızın aylık 150,00 TL ek ödemelerden biri dikkate alınmadığı gibi bu yönde davacının açık itirazının da mahkemece değerlendirilmediği görülmüştür.
    3-Davalı işçi imzasını da içeren kıdem tazminatı bordrosunda 2006 yılından sonrası için toplam 7.253,42 TL kıdem tazminatı hesaplandığı görülmüştür. Ancak çalışma devam ederken de 15.11.2010 tarihinde 1.250,00 TL, 15.04.2012 tarihinde 210,10 TL ve 3.4.2012 tarihinde 1.000,00 TL kıdem tazminatı adı ile davacı imzasına ödeme yapıldığı anlaşılmıştır. İşveren 08.06.2013 tarihli mahsup tutanağından çalışma devam ederken yapılan toplam 2.460,10 TL kıdem tazminatından mahsup edildiğini bildirmiş ve davacı banka hesabına 4.865,06 TL ödeme yapıldığı görülmüştür. Hükme esas alınan bilirkişi hesabında, davacıya açıklanan tüm bu rakamların kıdem tazminatı olarak toplam 14.578,58 TL olarak ödendiği kabul edilerek sonuca gidilmiştir. Oysa işveren bizzat mahsup işlemi için tutanak tutmuş ve banka dekontu ve tutanaklarda ödenenler dışında işçiye ödeme yapıldığına dair bir savunmada da bulunmamıştır. Davacının, mahsubun sadece 4.865,06 TL ile sınırlı kabul edilmesi gerekeceği itirazı da dikkate alınmamıştır. Bu konuda işverenin kıdem tazminatı olarak hangi ödemeleri hangi tarihte yaptığı belgeleri ile açıklanarak mahsup işleminin yeniden yapılması gerekir.
    Mahkemece, açıklanan her iki konudaki davacının açık itirazları hakkında olumlu veya olumsuz bir değerlendirme yapılmadan karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozma nadenidir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.