Mahkemesi :Sulh Ceza Hâkimliği

Gizliliğin ihlali suçundan meçhul şüpheli hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 10.11.2016 tarihli ve 2016/15217 soruşturma, 2016/9717 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü ile soruşturmanın genişletilmesine ilişkin mercii Elazığ 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 02.12.2016 tarihli ve 2016/293 dosya numaralı kararını kapsayan dosya incelendi.
Elazığ 2. Sulh Ceza Hâkimliğince itirazın kabulü ile soruşturmanın genişletilmesi için evrakın Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmiş ise de;
1-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"un 71. maddesi ile değişik 173/3. madde ve fıkrası gereğince, soruşturmanın genişletilmesi kararı verilmesi sebebiyle Cumhuriyet savcılığından talep edilen hususlarla ilgili eksiklikler giderildikten sonra itirazla ilgili bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kaldırılmasına karar verilmesinde,
2-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun “Gizliliğin ihlali” başlıklı 285/5. madde ve fıkrasında, “Soruşturma ve kovuşturma evresinde kişilerin suçlu olarak algılanmalarına yol açacak şekilde görüntülerinin yayınlanması halinde, altı aydan iki yıla kadar hapis cezasına hükmolunur.” şeklinde düzenlenen suçun oluşabilmesi için olayda bir hukuka uygunluk nedeninin olmamasının gerekeceği, hukuka uygunluk nedeninden yararlanabilmek için haberin gerçek ve güncel olması, haberin bilinmesinde toplumsal ilgi ve kamu yararının bulunması ve haberin özle biçim arasında denge kurularak yayımlanması gerektiği, bu unsurlardan birisinin dahi bulunmaması halinde haber verme hakkından ve eylemin hukuka uygun olduğundan söz edilemeyeceği, somut olayda ise şikayetçinin Elazığ ilinde Cumhuriyet savcısı olarak görev yapmakta olduğu dönemde Fetullahçı Terör Örgütü/Parelel Devlet Yapılanması (FETÖ/PDY) soruşturması kapsamında gözaltına alındığı sırada basın kuruluşu tarafından haber verme maksadıyla kayıt yapılmış olması karşısında, haberin güncel olduğu ve bilinmesinde toplumsal ilginin yanı sıra kamu yararının da bulunduğu anlaşılmakla, itirazın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde soruşturmanın genişletilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 14.02.2017 gün ve 94660652-105-23-14978-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.02.2017 gün ve 2017/10683 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve soruşturma evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 71. maddesi ile değişik 173/3. madde ve fıkrasında yer alan, “Sulh ceza hâkimliği, kararını vermek için soruşturmanın genişletilmesine gerek görür ise bu hususu açıkça belirtmek suretiyle, o yer Cumhuriyet başsavcılığından talepte bulunabilir; kamu davasının açılması için yeterli nedenler bulunmazsa, istemi gerekçeli olarak reddeder...” şeklindeki düzenleme karşısında, soruşturmanın genişletilmesi kararı verilmesinden dolayı Cumhuriyet savcılığından talep edilen hususlarla ilgili eksiklikler giderildikten sonra itirazla ilgili bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mercii tarafından doğrudan kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kaldırılmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
2-Gizliliğin ihlali suçu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun ikinci kitabının “Millete ve Devlete Karşı Suçlar ve Son Hükümler” başlığını taşıyan dördüncü kısmının “Adliyeye Karşı Suçlar” başlıklı ikinci bölümünün 285. maddesinde, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un 92. maddesi ile değiştirilerek yeniden düzenlenmiştir. Bu suçla adliyeye ilişkin yararlar ile adil yargılanma, soruşturmanın amacına uygun biçimde sürdürülebilmesini temin ve kişilerin lekelenmeme ya da damgalanmama hakkı korunmaktadır.
Maddenin, “Soruşturma ve kovuşturma evresinde kişilerin suçlu olarak algılanmalarına yol açacak şekilde görüntülerinin yayınlanması halinde, altı aydan iki yıla kadar hapis cezasına hükmolunur.” şeklinde düzenlenen 5. fıkrasındaki suçun oluşabilmesi için, yayımlanan görüntülerin, kişinin toplumda suçlu olarak algılanmasına neden olacak nitelikte olması gerekir. Soruşturma ve kovuşturma evresinde kişinin görüntüsünün yayımlanmış olması, tek başına suçun oluşmasına sebebiyet vermez.
Maddenin 6. fıkrasındaki, “Soruşturma ve kovuşturma işlemlerinin haber verme sınırları aşılmaksızın haber konusu yapılması suç oluşturmaz.” hükmü ile de açıkça vurgulandığı üzere, bu suçla Anayasa"nın 28 ila 32. maddeleri, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 10. maddesi ve 5187 sayılı Basın Kanunu"nun 1 ve 3. maddelerinde düzenlenen ve ifade özürlüğünün ayrılmaz bir parçası olan basın özgürlüğü ortadan kaldırılmamış, sadece sınırlandırılmıştır. Maddenin gerekçesinde de; kişilerin masumiyet karinesinden yararlanma hakkını ihlal etmemek, maddi gerçeğin ortaya çıkarılmasını engellememek ve özel hayatın veya haberleşmenin gizliliğini ihlal etmemek kaydıyla, soruşturma evresindeki işlem içeriklerinin haber konusu yapılmasının haber verme hakkı çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiği, kişi hakkında yakalama kararı veya zorla getirme emri verilmiş olduğunun, bu karar veya emrin icra edilmekte olduğunun veya icra edildiğinin, kişinin şüpheli sıfatıyla gözaltına alınmış olduğunun, kişinin konutunda veya işyerinde arama yapılmakta olduğunun veya yapıldığının haber konusu yapılmasının gizliliğin ihlali olarak değerlendirilemeyeceği ifade edilmiştir.
İncelenen dosyada; şikayetçi, Elazığ ilinde Cumhuriyet savcısı olarak görev yapmakta olduğu dönemde, Fetullahçı Terör Örgütü/Parelel Devlet Yapılanması (FETÖ/PDY) soruşturması kapsamında gözaltına alındığı sırada, adliye lojmanından çıkıp polis aracına bindirilirken ismini bilmediği bir basın kuruluşu tarafından muhtemelen yayımlanmak üzere görüntüsünün kaydedilmesi nedeniyle şikayetçi olduğunu ifade etmiş olup, şikayetçinin şüpheli sıfatıyla gözaltına alındığına ilişkin görüntüsünün haber verme hakkı kapsamında kaydedilmesi ve şikayetçinin suçlu olarak algılanmasına yol açacak şekilde görüntüsünün yayımlandığına dair belirli bir basın ve yayın organına yönelik somut bir iddiasının bulunmaması karşısında, mercii tarafından itirazın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “...Öncelikle olay anında görevli kolluk mensuplarının ifadeleri alınarak müştekinin iddia ettiği basın kuruluşları, çekilen görüntüleri nerede ne zaman yayımladıklarının tespiti, bu kapsamda lojman kamera kayıtlarının getirilmesi, kolluğun çektiği görüntülerin dosyaya konulması ile bu şekilde yapılacak tespitten sonra hangi kamu görevlisinin basın kuruluşlarına haber verdiği, olay yerinde basın tarafından görüntüleme işleminin neden engellenmediği, bu konuda kolluğun sorumlu olup olmadığının tespiti ile sonucuna göre karar verilmesi...” biçimindeki gerekçelerle soruşturmanın genişletilmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 10.11.2016 tarihli ve 2016/15217 soruşturma, 2016/9717 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü ile soruşturmanın genişletilmesine ilişkin mercii Elazığ 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 02.12.2016 tarihli ve 2016/293 dosya numaralı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde Sulh Ceza Hâkimliğince yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.