Çocuğun cinsel istismarı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9832 Esas 2020/2633 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9832
Karar No: 2020/2633
Karar Tarihi: 24.06.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9832 Esas 2020/2633 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kasten yaralama suçlamalarıyla mahkum edildi. Ancak, sanığın kasten yaralama suçu için verilen hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Temyizde, kasten yaralama suçuyla ilgili kararın itiraz edilebilir olduğu belirtildi. Çocuğun cinsel istismarı suçu için ise mağdurenin çelişkili beyanları ve yan delil bulunmaması nedeniyle beraat yerine mahkumiyete karar verildi. Hüküm, kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 6099 sayılı Tebligat Kanunu, 10/2 ve 21. maddeleri
- 5271 sayılı CMK, 231/5 ve 231/12. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun, 8/1 maddesi
- 1412 sayılı CMUK, 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/9832 E. , 2020/2633 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine, diğer atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması, bu adrese de tebligat yapılamaması durumunda ise aynı Kanunun 21. maddesi gereğince mernis adresine tebligat yapılması gerektiği nazara alınarak yapılan incelemede temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile evrak incelendi.
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesine göre itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve anılan karara yönelik temyiz istemi CMK"nın 264. maddesine istinaden itiraz kabul edilip, bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, incelemenin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Olayın oluş şekli ve zamanı, mağdurenin başka delillerle desteklenmeyen çelişkili beyanları, 13.07.2010 günlü celsede hazır bulunan psikoloğun, mağdurenin beyanlarının güvenirliği açısından yan deliller gerektiği yönündeki ifadesi, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.