Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 08.07.2015 gün ve 2014/78-2015/122 sayılı hükmü bozan 23. Hukuk Dairesi"nin 26.11.2018 gün ve 2016/943-2018/5487 sayılı ilamı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan gecikme tazminatının tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptâli, takibin devamı, icra inkâr tazminatı istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın, 23. Hukuk Dairesi"nin 2016/943 E., 2018/5487 K. sayılı ilamıyla bozulması üzerine, davacı vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince incelenmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay"a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi"ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 09.01.2009 ve 14.11.2011 tarihli, iki adet arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi ilişkisinin mevcudiyeti, uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık eserin tesliminde gecikme olup olmadığı, varsa gecikme tazminatının miktarına ilişkindir. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerinde; gecikme tazminatının sözleşmeye yazılması veya teslimde çekince konulması zorunlu olmayıp, 14.11.2011 tarihli sözleşmede inşaatın bitmesi gereken tarih 30.04.2012 olarak belirlenmiş, 09.10.2009 tarihli ilk sözleşmede ise ruhsat tarihinden itibaren 24 aylık bir süre öngörülmüştür. Ruhsat 06.10.2010 da alındığına göre; inşaatın bitim tarihinin 06.10.2012 olması gerekmektedir. Yapı kullanma izninin (iskân ruhsatının) ise 04.03.2014 tarihinde alındığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece her iki sözleşmeye göre teslimin gerektiği tarihler dikkate alınarak, yapı kullanma izni tarihine kadar gecikme tazminatının tahsiline karar verilmiş ise de; davalı savunmasında, davacının dairelerin bazılarını 3. kişilere sattığını iddia etmiştir. Mahkemece bu hususun araştırılıp, teslimi gereken tarihten, varsa; satışların yapıldığı tarihe kadar kira tazminatı ile satılmayanlar için iskân tarihine kadar, kira bedelleri hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir. Mahkemece verilen kararın bu gerekçeyle bozulması gerekirken bozma ilamında 1. bentte sözleşme tarihlerinin hata sonucu yanlış yazılarak, kira tazminatının istenemeyeceğine, 2. bentte ihtirazî kayıt gerekmediği halde, ihtirazî kayıt gerektiğinden bahisle bozma kararı verildiğinden, hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmesi gerekirken, zuhulen yazılı gerekçe ile bozulduğu bu kez yapılan inceleme ile anlaşıldığından, karar düzeltme
isteminin kabulü ile bozma ilamının kaldırılarak hükmün açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulüne, Yargıtay 23. Hukuk Dairesi"nin, 2016/943 E., 2018/5487 K. sayılı kararının kaldırılmasına, ilk derece mahkemesi kararının yukarıda belirtilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacıya geri verilmesine, 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 136,00 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.