MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/09/2014 tarih ve 2012/313-2014/340 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1993 yılında kurulan müvekkili şirketin "..." ismini tanınır bir ticaret unvanı haline getirdiğini, davalı şirketin haksız menfaat elde etmek için müvekkiline ait ticaret unvanını kulllandığını ve kendini müvekkili şirketin şubesi gibi tanıttığını, davalının ayrıca "...." isimli siteyi de kullandığını ileri sürerek, ticaret unvanına tecavüzün önlenmesini, haksız rekabetin tespiti ve durdurulmasını, davalının internet sitesinin kapatılmasını, haksız rekabet nedeniyle 10.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalıların kullanımının unvan kullanımı vasfında olmayıp markasal kullanım olduğu, unvana tecavüzden sözedilemeyeceği, haksız rekabet bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, ticaret unvanına tecavüzün önlenmesi, haksız rekabetin tespiti, durdurulması, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçeyle haksız rekabetin tespitine yönelik taleplerin de reddine karar verilmiştir. Ancak, davalı şirketin, işyeri tabelasında davacı tarafın ticaret unvanında yer alan "..." ibaresini, "...." ibaresi ile birlikte kullandığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu kullanımın markasal kullanım olduğu değerlendirilmiş ise de, rapor dosya kapsamına göre hüküm kurmaya elverişli değildir. Bu itibarla mahkemece, yeni bir bilirkişi heyetinden, dosya arasında yer alan fotoğraflardaki kullanımının 6762 sayılı TTK"nın 57/5. maddesi kapsamında kalıp kalmadığı hususunda rapor aldırılarak hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.