3. Hukuk Dairesi 2014/20007 E. , 2014/17138 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2012/125-2013/238
Taraflar arasında görülen menfi tespit-istirdat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkilinin, eşi N.. G.. adına elektrik aboneliği bulunan işyerinde faaliyet gösterirken hakkında kaçak elektrik tutanağı tanzim edildiğini, davalı şirket ile görüşülerek, gecikme zammı ile birlikte toplam 11.730,91 TL borç için taksitlendirme yapıldığını, borcun 11.168,46 TL"sinin ödendiğini geriye 562,46 TL olan son taksidin kaldığını, ancak müvekkilinin kaçak elektrik kullanımının olmadığını savunarak, borçlu olmadığının tespiti ile ödenen bedelin şimdilik 1.000TL"sinin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davaya konu tesisata ait sayacın ölçü mühürlerinin orijinal olmadığı ve sayaç içerisinden R ve S fazlarının giriş ve çıkış uçlarının kısa devre yapılarak sayacın eksik tüketim kaydetmesine neden olunduğunun tespit edildiği, tahakkuk eden kaçak kullanım bedeli üzerinden davacı ile taksitlendirme protokolü yapıldığı, davacının hiçbir ihtirazi kayıt bildirmeden taksitleri ödemeye başladığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; bilirkişi raporuna göre yapılan hesaplamalarda davacının toplam borcunun 13.117,95 TL olduğu, davacının borcun 11.168,46TL"sini ödemiş olduğundan, ödemesi gereken borç miktarının 1.949,49 TL olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Somut olayda; davacının fiilen kullandığı işyerine ait .. no.lu tesisata ait sayacın, mühürlerinin orijinal olmaması ve sayaç içerisinden R ve S fazlarının giriş ve çıkış uçlarının kısa devre yapılarak sayacın eksik tüketim kaydetmesi nedeniyle davacı aleyhine kaçak tutanağının düzenlenmiş, davacının başvurusu üzerine taraflar arasında taksitlendirme protokolü imzalanmış, 11.539,33 TL"lik borcun, 11.168,46 TL"si ödenmiş, geriye 562,46 TL"si kalmıştır. Ne varki; bilirkişi tarafından hazırlanan raporda, davacının davaya konu kaçak kullanım nedeniyle asıl borcu 13.117,95 TL tespit edilmiş olduğundan mahkemece, bu bedelden davacı tarafından ödenen miktar düşülerek, bakiye kalan 1.949,49 TL"den borçlu olduğuna karar verilmiştir. Oysa, davacının sorumluluğu tarafların karşılıklı imzaladıkları protokol sonucu belirlenen bedel (11.539,33 TL asıl, gecikme zammı ile birlikte 11.709,91 TL) kadardır. Bu bedelin 11.168,46 TL"si davacı tarafından ödendiğinden davacının yalnızca bakiye 562,46 TL kadar borçlu olduğunun tespitine karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirme sonucu 1.949,49 TL borçlu olduğunun tespit edilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
