Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı N.. B.."in davalı şirketin Ölüdeniz Şubesinde çalışmakta iken her hangi bir kusur ve suçu olmadığı halde hırsızlık iddiası ile hakkında suçlamalarda bulunulduğunu, şirket açığı nedeni ile davacıdan 20.000,00 TL değerinde bono alındığını ve bu bedelin 15.000,00 TL"sının A.. B.. tarafından şirket müdürü İ.. G.."e ödendiğini, davacı N.. B.. hakkında yapılan suçlama nedeniyle Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/159 esas sayılı dosyanın devam ettiğini, müvekkilleri hakkında yapılanların iftira olduğu gerekçesiyle, müvekkillerinin sebebiyet vermediği bir zarar nedeniyle haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olarak alınan 15.000,00 TL"nin iadesi ve davalı şirket lehine düzenlenen 15.10.2010 keşide tarihli 5.000,00 TL bedelli 13.10.2011 vadeli bono nedeniyle borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacıların 20.000,00 TL değerinde imzalanan bono sonucu ödenen 15.000,00 TL"nin iadesi, 5.000,00 TL yönünden de borçlu olunmadığının tespiti talepli dava açıldığı, davacıların aslında böyle bir borçlarının olmadığını bildikleri halde 20.000,00 TL"lik bono imzaladıkları, 15.000,00 TL"sını da yine borçlu olmadıklarını bilmelerine rağmen ödediklerini ispat açısından teklif ettikleri yeminin davalılar tarafından yerine getirildiği, bu durumda davacı taraf, borçlu olmadığı şeyi kendi isteği ile (olayların büyümemesi ve başka işlerde çalışmalarına engel çıkmaması için) veren kimse olarak hataen kendisini borçlu zannederek verdiğini ispat edemediği, 5.000,00 TL yönünden de davacı tarafın borçlu olmadığının tespitini talep etmişse de bu hususun da davacılar tarafından ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine, 5.000,00 TL"nin % 40"ı oranında kötü niyet tazminatının davacı taraftan alınarak, davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda, taraflar arasında düzenlenen bononun işyerinde doğan zarara karşılık olarak düzenlendiği ve teminat senedi niteliğinde olduğu tarafların beyanlarından ve dosya kapsamından anlaşılmıştır. Bu durumda kayıtsız şartsız bir para borcu ikrarına havi bir senetten söz edilemez. O halde mahkemece işverenin iddia ettiği zararın varlığı ve davacının eylemlerinden kaynaklanıp kaynaklanmadığı konusunda mali müşavir bilirkişiden rapor alınması gerekir. Alınan rapor çerçevesinde davacının eylemleri sonucu davalının uğradığı maddi zarar tespit edilmeli, bu zarar miktarı, davacının ödediğini belirttiği 15.000,00 TL ile 5.000,00 TL"lık bono miktarından az olduğu takdirde, aradaki fark yönünden davacının davasının kabulü gerektiği gözetilmelidir.
Ayrıca davacı taraf delil listesinde yemin deliline dayanmadığı halde mahkemece davalı tarafa yemin ettirilerek karar verilmesi hatalıdır. Taraflarca delil listesinde tanık deliline dayanılmıştır. Taraflarca bildirilen tanıklar dinlenilmeden davanın sonlandırılması isabetsizdir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.