Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/3897 Esas 2010/2967 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/3897
Karar No: 2010/2967
Karar Tarihi: 18.03.2010

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/3897 Esas 2010/2967 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2009/3897 E.  ,  2010/2967 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş)Mahkemesi

    Davacı,davalı işveren nezdinde 1.10.1992-12.10.2000 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    K A R A R
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni Gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
    2-Dava, davacının davalı işyerinde 01.10.1992-12.10.2000 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece, istemin kısmen kabulü ile,davacının davalıya ait işyerinde 13.02.1996-29.06.2000 tarihleri arasında toplam 471 gün çalıştığının tesbitine, 01.10.1992-22.08.1994 tarihleri arasındaki talebin hak düşürücü sürenin dolması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
    Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 13.02.1996-29.06.2000 tarihleri arasında davalı işyerinden 1103 gün kısmi bildiriminin yapıldığı, 471 gün eksik bildiriminin olduğu anlaşıldığından mahkemece eksik bildirilen 471 günlük hizmetinin tesbitine karar verilmesi gerekirken sehven davacının Kurumca kabul edilen ve bildirilen hizmetlerinin de altında olacak şekilde 13.02.1996-29.06.2000 tarihleri arasında toplam 471 gün çalıştığının tesbitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1.bendinin silinerek, yerine,
    “1-Davacının davasının kısmen kabulü ile,davacının davalıya ait işyerinde 13.02.1996-29.06.2000 tarihleri arasında eksik bildirilen 471 günlük hizmetinin tesbitine,01.10.1992-22.08.1994 tarihleri arasındaki talebin hakdüşürücü sürenin dolmuş olması nedeniyle reddine,” tarih ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine 18.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.