MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Sanıkların satın aldıkları hurda bir aracın şasi ve motor numaralarını çalıntı başka bir araca nakledip noterde yapılan araç satış sözleşmesiyle aracı katılana devretmek suretiyle “resmi belgede sahtecilik” ve “dolandırıcılık” suçlarını işlediklerinin iddia ve kabul edildiği olayda; sanıkların suçlamayı kabul etmemesi, şasi ve motor numaralarında yapılan değişikliğin aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığı hususunda herhangi bir değerlendirmenin yapılmamış olması ve sanıklar hakkında hırsızlık suçundan açılmış kamu davasının bulunduğunun anlaşılması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi açısından, aracın sahibinden temin edilerek belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğundan, suç konusu aracın şasi ve motor numaralarında yapılan sahteciliğin aldatıcılık niteliğini taşıyıp taşımadığının bir bilirkişi katılımı ile yapılacak keşif sonucunda özelliklerinin tutanağa yazılarak belirlenmesi ve gerekçeli kararda tartışılması, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan açılan Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/588 esas, 2014/508 karar sayılı dosyasının getirtilerek incelenmesi, bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, sanık ...’in diğer sanık ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiğine ilişkin delillerin kararda gösterilip, sanık ...’in suçların işlenmesindeki katkı ve rolünün nelerden ibaret olduğu ve aralarında iştirak iradesinin bulunup bulunmadığı karar yerinde tartışılarak toplanan deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından mahkûmiyetlerine hükmedilmesi yasaya aykırı,
2) Dolandırıcılık suçundan kabule göre ise; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 tarihli, 2013/11-397 E., 2014/202 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nin “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “belgede sahtecilik” suçunun hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin üçüncü fıkrasına “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiş olup, anılan yasa maddesinde yapılan değişiklikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının düzenlenlendiği de dikkate alınarak, sanıkların üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunun mağdurunun kamu olduğu, dolandırıcılık suçunun ise katılan ... olduğu, dolayısıyla sanıklara isnat edilen resmi belgede sahtecilik suçu ile dolandırıcılık suçunun mağdurlarının farklı olduğu anlaşılmakla, sanıklara yüklenen 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’ın temyiz talepleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.