MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Düşme, beraat

1-Sanıklar hakkında 2004 yılına ilişkin sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasının dava zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına ilişkin karara yönelik incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen ‘sahte fatura düzenleme’ suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının vaki zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırıldığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında 2005 yılına ilişkin sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasının dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine ilişkin karara yönelik incelemede;
Sanıkların yetkilisi bulunduğu şirket tarafından vergi dairesine, 2005 takvim yılının tüm aylarında matrahlı KDV beyannameleri verilmiş olması karşısında; 2005 takvim yılına ilişkin en son faturanın Aralık ayında düzenlendiğini kabulde zorunluluk bulunduğu, dava zamanaşımı süresinin ise suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nun hükümlerine göre hesaplanması gerektiği ve bu sürenin henüz dolmadığı gözetilmeden yazılı şekilde kamu davasının 765 sayılı TCK"nun 102/4. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
3- Sanık ... hakkında defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Sanığın, ibrazı istenen defter ve belgelerin nerede olduğunu bilmemesi nedeniyle ibraz edemediğini beyan ederek ibrazdan kaçınmış olması ve dosya arasında bulunan vergi tekniği raporu ve eklerinden sanığın işyerinin tebligat tarihi itibariyle faal olmadığının anlaşılması karşısında, işyerinde vergi incelemesi yapılması zorunluluğu bulunmadığı, 213 sayılı Kanunun 139/2. maddesindeki istisnai şartların varlığının kabulü gerekeceği, sanığa yüklenen suçun tüm unsurlarıyla oluştuğu ve sübuta erdiği cihetle, mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yüklenen suçun unsurlarının oluşmadığından bahisle yazılı şekilde sanığın beraatine hükmolunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.