Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12916 Esas 2016/5290 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12916
Karar No: 2016/5290
Karar Tarihi: 13.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12916 Esas 2016/5290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini kabul etti ve mahkumiyet kararı verdi. Ancak, yargılama giderlerinin sanığın üzerine yüklenmesi gerekmeyecek kadar az olduğu için bu tutarın terkin edilmesi gerektiği gözetilmediğinden karar bozuldu. Infaz aşamasında, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Yüksek Mahkeme'nin 2014/140 Esas 2015/85 kararının göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Bu karar, kanun maddesinin 1. fıkrasındaki \"hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak\" hükmünün infaz aşamasında gözetilmesini gerektiriyor. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesi, 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi, CMK'nın 324. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/12916 E. , 2016/5290 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin ... Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderinin, 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderleri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""Sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.