Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, sosyal güvenlik destek primi borcuna işletilen gecikme zammının iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası bir kısım talep yönünden karar verilmesine yer olmadığına, fazlaya ilişkin talebin ise reddine karar verilmiştir.
Kesinleştirme kararının kaldırılması talebinin reddine dair ek kararın, davacı asil tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava dosyası incelendiğinde, 10.03.2015 tarihli son celseden sonra gerekçeli karar hükmü yazılmadan davacı vekilinin 16.03.2015 tarihinde vekillikten istifa ettiği ve çekilmenin davacıya bildirilmesini istediği, dosyada avans ve masraf olmaması nedeni ile çekilmenin davacıya bildirilmediği, gerekçeli hükmün davalı Kurum vekili tarafından istenilmesi üzerine tebliğe çıkarıldığı ve davacı asile 25.04.2016 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz edilmemesi üzerine hükmün 06.05.2016 tarihinde kesinleştirildiği, davacı vekili tarafından 10.05.2016 tarihli dilekçe ile, çekilme hususu asile bildirilmediği için gerekçeli hükmün tarafına yapılması gerektiğinden bahisle, kesinleştirmenin hukuka aykırı olduğu ve bu nedenle kaldırılması gerektiğinin istenildiği, mahkemece 11.05.2016 tarihli ek kararda belirtilen gerekçelerle talebin reddedildiği ve bu kararın hem davacı asile hem de davalı vekiline tebliğ edildiği, davacı asilin bu kararı süresinde temyiz ettiği anlaşılmıştır.
Avukatlık Kanunu’nun 41/1. maddesi “Belli bir işi takipten veya savunmadan isteği ile çekilen avukatın o işe ait vekalet görevi, durumu müvekkiline tebliğinden itibaren onbeş gün süre ile devam eder.” hükmüne amir olup, ilgili vekilin çekilme durumu asile tebliğ edilmediğinden vekillik görevi devam etmektedir. O halde gerekçeli hükmün davacı vekiline tebliğ edilmesi gerektiğinden, mahkemece tebliğe ilişkin hususlar yerinde değildir. Bu nedenle kesinleştirme kararı da yerinde olmayacağından, mahkemenin 11.05.2016 tarih 2013/816 E. sayılı ek kararının bozulması gerekmektedir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve ek karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının davacıdan alınmasına, 19.09.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.