6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4720 Esas 2018/1883 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4720
Karar No: 2018/1883
Karar Tarihi: 22.02.2018

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4720 Esas 2018/1883 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyizinde, 6831 sayılı Orman Kanunu'na aykırılık suçundan hüküm verildiği belirtilmektedir. Kanunun değiştirilmesi sonrası yapılan uygulama da sanık lehine olduğundan bozma talebi reddedilmiştir. İncelemede, suçun kanıtlarla yapılan duruşma sonucu saptandığı, cezanın kanuni bağlamda uygulandığı ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak, sanığın hak yoksunluklarına hükmedilmesi, Anayasa Mahkemesi kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve hükümler TCK'nın 53. maddesi uyarınca düzenlenerek onanmıştır.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 110. maddesi
- 5728 sayılı Kanun'un 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 110. maddesinde değişiklik yapması
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

19. Ceza Dairesi 2017/4720 E. , 2018/1883 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suç tarihi tibariyle yürürlükte bulunan 6831 sayılı Orman Kanunu"nun 110. maddesinin 08/02/2008 tarihli 5728 sayılı Kanun ile değiştirilmiş olması karşısında, Yargıtay denetimine imkan sağlayacak şekilde değişiklikten önceki ve sonraki kanun hükümleriyle ayrı ayrı uygulama yapılarak lehe kanun değerlendirmesi yapılmamışsa da, yapılan uygulama sanık lehine olduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçların sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümlerden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılıp, yerlerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.