Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43760 Esas 2022/946 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza tayinine yer olmadığı

A) Sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden sanık ... ve katılan vekilinin temyizlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçlarından dava açılmasına ve hükmün gerekçesinde sanığın eyleminin sahte fatura düzenleme eylemi olduğunun kabul edilmesine karşın, hüküm fıkrasında sahte fatura kullanma ibaresine yer verilmesinin mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olduğu kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, eleştiri dışında sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen beraat hükümleri ile sanık ... hakkında 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen ceza tayinine yer olmadığı hükmü ile sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen ceza tayinine yer olmadığı hükmü yönünden katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında iştirak halinde sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında; sanıkların savunmalarında suçlamaları kabul etmemeleri karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)Dosyada bulunan faturaların sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını ve başkasına ait olduğunu söylemeleri halinde; ismi bildirilen kişinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile tanık olarak çağrılması, duruşmada çekinme hakkı hatırlatıldıktan sonra faturalar gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
2) İsmi bildirilen kişi de faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylemesi halinde sanıklar ve bu kişinin temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
3)Faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ya da ismi bildirilen kişilere ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
a)Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında vergi inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
b)Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
c)Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanıkların bir iştiraki bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
4)Kabule göre de;
a)Sanık ... hakkında 2011 ve 2012 takvim yılları, sanık ... hakkında 2010 takvim yılı için sahte fatura düzenleme suçlarından suçun faali olmadıklarından CMK 223/2-b maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmesi gerekirken, ceza tayinin yer olmadığına şeklinde karar verilmesi,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.