Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3941 Esas 2020/1589 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3941
Karar No: 2020/1589
Karar Tarihi: 20.02.2020

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3941 Esas 2020/1589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkumiyet kararı verdi. Bozma ilamına uyularak yapılan yeniden yargılamada, sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmediği ancak bazı hatalar tespit edildiği belirtildi. Bu hatalar şöyle sıralandı:
1) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçu neticesinde somut maddi zarar bulunmadığı ve engel mahkûmiyeti de bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması tartışılmadı.
2) Bozma sonrası alınan bilirkişi raporu için belirlenen ücretin yargılama giderlerine dahil edilmedi.
3) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunun suç tarihinin defter ve belgelerin istenme yazısının tebliğ tarihi olan 03.12.2008 tarihinden itibaren 15 gün sonrası olan 18.12.2008 tarihi olarak belirtilmemesi.
4) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Vergi Usul Kanunu
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı.

11. Ceza Dairesi 2018/3941 E. , 2020/1589 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçu neticesinde oluşan herhangi bir somut maddi zarar bulunmadığı gibi, engel mahkûmiyeti de bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2) Bozma sonrası alınan bilirkişi raporu için belirlenen ücretin yargılama giderlerine dahil edilmemesi,
3) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunun suç tarihinin defter ve belgelerin istenme yazısının tebliğ tarihi olan 03.12.2008 tarihinden itibaren 15 gün sonrası olan 18.12.2008 tarihi olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığına "2008" olarak eksik yazılması yasaya aykırı,
4) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.