Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10131 Esas 2020/4020 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10131
Karar No: 2020/4020
Karar Tarihi: 04.03.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10131 Esas 2020/4020 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği ve mala zarar verme suçundan verilen cezanın doğrudan hükmolunan adli para cezası olduğu için temyiz edilemeyeceği belirtildi. Diğer suçlardan verilen hükümlerin ise temyiz itirazları reddedildi ve hükümler istem gibi onandı. Sanık hakkında zincirleme şekilde işlediği hırsızlık suçu hükmünde hesap hatası yapılarak fazla ceza tayini yapıldığı belirtilerek hüküm bozuldu ve sanığın hırsızlık suçu için 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen ceza üzerine 143. madde uyarınca 1/4 oranında artırım yapılarak 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası verildi. Aynı Kanun'un 43/1. maddesi uyarınca bu cezaya bir kez daha 1/4 oranında artırım yapıldı ve sonuç olarak sanık hakkında 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası verildiği belirtildi.
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 143. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/10131 E. , 2020/4020 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık ...’nın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında 07/11/2013 tarihinde işledikleri hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma, sanık ... hakkında 14/02/2014 tarihinde işlediği hırsızlık ve 17/03/2014 tarihinde işlediği konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında 15/03/2014 ve 17/03/2014 tarihinde zincirleme şekilde işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken hesap hatası sonucu 2 yıl 13 ay 15 gün yerine 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı Kanun"un 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılarak 2 yıl 6 ay hapis cezasına, aynı Kanun"un 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılarak 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.