Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2624 Esas 2022/884 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

A) “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi ile gerekçeli karar başlığında “2012” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, suça konu faturaların en son 2010 takvim yılı Aralık ayı KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle, "25.01.2011" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B)“2011 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi ile gerekçeli karar başlığında “2012” şeklinde eksik yazılan suç tarihinin, suça konu faturaların 2011 takvim yılı Ocak ayı KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle, "25.02.2011" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Suça konu sahte faturaların 2011 takvim yılı Ocak ayı KDV indiriminde aynı beyanname dönemi içerisinde kullanıldığı ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, TCK’nin 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini, Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2. bendinden 5237 sayılı TCK’nin 43/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, TCK’nin 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “3 yıl 1 ay 15 gün” ibaresinin çıkartılıp yerine “2 yıl 6 ay” yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.