MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/05/2014 tarih ve 2012/302-2014/184 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında yapılan 18/02/2010 tarihli acentelik sözleşmesi uyarınca davalı-borçluların müvekkilinin ... acentesi olarak, müvekkiline ait paket ve kargoları göndericilerinden teslim alıp alıcılarına gönderilmesi işlemine aracılık ettiklerini, paket ve kargoları alıcılara teslim ederek müşterilerden tahsil edilen taşıma ücretini de müvekkiline göndermeleri gerekirken 2011 yılı Mart ayından itibaren bir kısım gönderiyi yerine ulaştırmayıp tahsil ettikleri gönderi ücretlerini müvekkiline ödemeyerek zarara uğrattıklarını ve tahsil ettikleri taşıma ücretinden müvekkilinin 15.427,30 TL alacağının bulunduğunu, bu alacağın tahsili için ...... İcra Müdürlüğü"nün 2012/8547 esas sayılı dosyasıyla icra takibi yaptıklarını, ancak davalıların haksız itirazları üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkillerinin taraflar arasında yapılan acentelik sözleşmesine güvenerek yüklü masraflar karşılığında yatırım yaparak araç filosu kiraladığını ve pek çok işçi istihdam ettiğini, ancak davacının sözleşme şartlarına uymadığını, müvekkilleri tarafından tahsil edilen tüm gönderi ve posta bedelleri davacıya peyder pey gönderilmesine rağmen davacının sözleşme uyarınca ödenmesi gereken acentelik bedellerini kendilerine ödemediğini, sözleşmeye konan şartların BK"nın 20. maddesi uyarınca genel işlem şartı niteliğinde olup, müvekkil aleyhine sonuç doğurduğunu, davacının müvekkilleri tarafından verilen hizmet bedellerini cari hesaplarda usul ve yasaya aykırı kestiğini, kendi lehine kaydettiğini, o nedenle ticari defterlerini kabul etmediklerini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu kapsamından, taraflar arasında yapılan 18/02/2010 tarihli sözleşme uyarınca davalıların davacının acentesi görevini üstlendikleri, taşımacı nam ve hesabına yapmış olduğu tahsilatları davacı taşımacıya göndermesi gerekirken davacının mevzuata uygun olarak tutmuş olduğu ve bu nedenle sahibi lehine delil teşkil eden ticari defter ve kayıtlarına göre takip tarihi itibariyle davalıların sözleşme uyarınca davacıya ödenmesi gereken 15.427,30 TL"yi davacıya göndermedikleri ve bu miktarın tahsili için yapılan icra takibinin usul ve yasaya uygun olduğu, davalıların ticari defterlerinin mevzuata uygun tutulmadığı ve bu nedenle sahibi lehine bir delil özelliğinin söz konusu olmadığı, taraflar arasındaki cari hesap ilişkisi sırasında davacı tarafından davalılara tebliğ edilen faturalara herhangi bir itirazın söz konusu olmadığı, takip tarihi itibariyle tacir olan taraflar için talep edilen ticari avans faizi ve oranının yasaya uygun olduğu, taraflar arasında yapılan sözleşme hükümlerinde herhangi bir hukuka aykırılık durumunun bulunmadığı, alacağın faturalara dayalı ve likit olması karşısında takip tarihi de göz önünde bulundurularak takdiren davacı lehine % 40 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalıların vaki itirazlarının iptallerine, icra takibinin 15.427,30 TL asıl alacak ve buna takip tarihinden itibaren % 17,75 oranından fazla olmamak kaydıyla değişen oranlarda yıllık ticari avans faizi yürütülmek suretiyle aynen devamına, asıl alacağın takdiren % 40"ı oranında icra inkar tazminatının davalılardan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 743,85 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.