Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12925 Esas 2016/5279 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12925
Karar No: 2016/5279
Karar Tarihi: 13.04.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12925 Esas 2016/5279 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkındaki cezaların infaz sırasında TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı göz önünde bulundurulmadığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca, sanığın ödemekle yükümlü olduğu yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesi gereğince terkin edilmesi gerektiğine dair yasal düzenlemeler dikkate alınmamıştır. Bu sebeplerle, sanık hakkındaki karar bozulmuş ve yargılama giderlerinin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 310/1. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi
- CMK'nın 324. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/12925 E. , 2016/5279 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık ..."in temyiz isteğinin incelenmesinde;
01.03.2011 tarihinde verilen karar, sanığa 21.04.2011 tarihinde tebliğ edilmiş olup, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık temyiz süresinden sonra 29.04.2011 tarihinde sanık ... tarafından temyiz edildiğinden, temyiz isteğinin aynı Kanun"un 317.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan, ertelenmesine karar verilen cezanın kısa süreli olmadığı gözetilerek TCK"nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi ve hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların, sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 6,94 TL yargılama giderinin, 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm bölümünden yargılama giderleri ile ilgili bölüm çıkartılarak, ""Sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.