Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6181 Esas 2022/869 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık ...’nin yokluğunda verilen hükmün, sanığın karar tarihinde cezaevinde olması nedeniyle 10.06.2014 tarihinde cezaevinde tebliğ edildiği, ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.02.2007 tarih ve 5/46-39 sayılı kararında da açıklandığı üzere, Mahkemece 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesi uyarınca başvurulması olanaklı yasa yolunun, süresinin, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi zorunlu olup; hükümde başka suçtan hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunan sanığa cezaevi idaresi aracılığı ile hükmün temyiz edilebileceği hatırlatılmadığından, sanığın 13.11.2014 tarihinde öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma suçlarından açılan kamu davalarında; sanık ...’in savunmasında, ... isimli kişi ile birlikte ....Temizlik... Ltd. Şti. ye çalışmaya gittiğini, ancak kendisini, kadrolu olacaksın diye notere götürerek imzalar attırdıklarını, şirketin kendi üzerine olduğunu bilmediğini, kendisine evrakları..., ... ve ismini bilmediği bir kişinin imzalattığını, daha sonra gidip şirketin kapanışını yaptığını ve suçsuz olduğunu, sanık ...’nin savunmasında, ... ve ... isimli kişilerin kendisini şirketin sorumlu müdürü olarak göstereceklerini, karşılığında para vereceklerini söyleyerek kendisini şirket müdürü yaptıklarını, şirketin adresini ve yerini bilmediğini, daha sonra şirket müdürlüğünden ayrıldığını ve yerine sanık ...’ı müdür yaptıklarını beyan etmeleri, şirketin açılış yoklama tutanağının asgari ücretli çalışan... tarafından imzalandığı, 06.06.2012 tarihli yoklama tutanağının ise sanık ... tarafından imzalandığının anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
A) Sahte fatura düzenleme suçu yönünden;
1) Suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilerek sanıklara gösterilip yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını ve..., ... veya ...’a ait olduğunu söylemeleri halinde; ismi bildirilen kişilerin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile tanık olarak çağrılmaları, duruşmada çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra faturalar gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması,
2) ..,...ve...’ın da faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde sanıklar ve bu kişilerin temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
3) Faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ya da adı geçen kişilere ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
a) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
b) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
c) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanıkları tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
B) Sahte fatura kullanma suçu yönünden;
Suça konu faturaların hem gelir vergisi hem de katma değer vergisinde kullanıldığı anlaşılmakla; sanık ... hakkında bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
1) Faturaları düzenleyen mükellefler hakkında ilgili takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan dava akıbetlerinin araştırılması, dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
2) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması,
3) Her iki suç yönünden kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.