Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6224 Esas 2017/10515 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.755 TL maddi ve 4.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacı vekilinin, Adana 4. Noterliği tarafından düzenlenen 20368 yevmiye numaralı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası açma hususunda özel yetki içeren 12.12.2014 tarihli vekaletnameye istinaden tazminat talebinin dayanağını teşkil eden beraat hükmünün kesinleşmesinden kısa bir süre sonra davacı adına tazminat talebinde bulunduğu ve davacı ile vekil arasındaki vekalet ilişkisinin sona erdiğine dair dosya kapsamında mevcut herhangi bir belge bulunmadığı ya da bu konuda bir iddia ileri sürülmediği dikkate alındığında, vekil ile davacı arasında tazminat davası açılması yönünde vekalet ilişkisinin devam edip etmediği ve davacının muvafakatının bulunup bulunmadığı araştırılmadan karar verildiğine ilişkin bozma öneren tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 3.048,05 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, net asgari ücretten asgari geçim indirimi düşülmesi suretiyle maddi tazminatın eksik tayini temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yasal faizin tutuklama tarihinden itibaren talep edildiği dikkate alınmadan, kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına gözaltı tarihinden itibaren yasal faize hükmolunması ve manevi tazminat yönünden bu tarihin dava tarihi olarak belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 numaralı bendindeki ""gözaltı tarihi olan 04/12/2014"" ibaresi ile 2 numaralı bendindeki ""dava tarihi olan 04/12/2014"" ibaresinin çıkarılarak yerlerine ""tutuklama tarihi olan 05.12.2014"" ibaresinin yazılması suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.