Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/32217 Esas 2016/2213 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı A.. R.. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili uzun yıllar değişen alt işverenler işçisi olarak davalı idare nezdinde çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle davacı tarafından feshedildiğini ifade ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddedilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı idarenin asıl işveren davalı şirketin ise alt işveren olarak davacının taleplerinden sorumlu oldukları, davacının iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle sona erdirdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı A.. R.. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı A.. R.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı idarenin asıl işveren davalı şirketin ise alt işveren olarak davacının taleplerinden sorumlu oldukları, davacının iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle sona erdirdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak davacı tarafından emeklilik sebebiyle işten ayrılma ve emekliliğe hak kazanma işverene belgelendirilmediğinden dava tarihi yerine iş sözleşmesinin feshi tarihinden itibaren faize karar verilmesi hatalıdır. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmındaki “Brüt 14.187,22 TL kıdem tazminatının sözleşmenin feshi tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine” hükmünü içeren 1. fıkranın hükümden çıkartılarak yerine aynı fıkra olarak “Brüt 14.187,22 TL kıdem tazminatının dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.