Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/33202 Esas 2018/1860 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/33202
Karar No: 2018/1860
Karar Tarihi: 22.02.2018

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/33202 Esas 2018/1860 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/33202 E. ve 2018/1860 K. numaralı kararda, sanığın marka hakkına tecavüz suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak katılanların vekaletnameye istinaden şikayetten feragate yetkili olduğu anlaşılan vekilinin hükümden sonra sanık hakkındaki şikayetten vazgeçtiği ve bu nedenle sanığın üzerine atılı suçun soruşturmasının ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu belirtiliyor. Bu nedenle, sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu sanıktan sorulması gerektiği vurgulanarak, hüküm bozuluyor. Kararda, hükümden sonra 01.02.2016 tarihli dilekçeyle şikayetten vazgeçen katılanların vekilinin hükümden sonra gönderdiği dilekçenin dikkate alınması gerektiği ifade ediliyor. Kanun maddesi olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 73/6. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi gösteriliyor.

19. Ceza Dairesi 2015/33202 E. , 2018/1860 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Katılanlar adına vekaletnameye istinaden şikayetten feragate yetkili olduğu anlaşılan katılanlar vekilinin hükümden sonra gönderdiği 01.02.2016 tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetten vazgeçtiğini bildirmiş olmasına göre, sanığın üzerine atılı suçun soruşturmasının ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 73/6. maddesi uyarınca şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu sanıktan sorularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.