Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3501 Esas 2020/1587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

1) Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığın 2011 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan davanın sonucunda, her ne kadar suça konu faturaların tespit edilememesi nedeniyle beraatine karar verilmiş ise de, bozma kararından sonra çıkan ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, Bs analizine göre bu faturaları kullandığı anlaşılan ... A.Ş."nden veya bu mükellefin bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle getirtilip dosya içine konulması; faturalar sanığa gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kabul etmediği takdirde sanığın yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların aidiyeti yönünden uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması; ... A.Ş. yetkilileri dinlenerek sözü edilen faturaları kimden ve hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının, faturaların verilip alınmasına sanığın iştirakinin olup olmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde beraatine hükmedilmesi,
2) Kabule göre de; 1136 sayılı Kanun"un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücreti Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.