Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/8305 Esas 2014/10786 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir 1. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2014
NUMARASI : 2013/1463-2014/20

Taraflar arasındaki ayıplı malın iadesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davaya konu 2012 model Ford Connect aracı sonradan satın alan maliki olduğunu, aracın satın alınmasından sonra göstergelerinin düştüğünü, araçta bu gibi sürekli oluşan arızaların yetkili servisçe de giderilemediğini ve ayıptan dolayı müvekkilinin araçtan faydalanamadığını belirterek, aracın ayıpsız misli ile değiştirilmesine, mümkün olmadığı takdirde ise araç bedelinin yasal faizi ile birlikte iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının tüketici olmayıp, 2. el aracın maliki olduğunu ve aracın da ticari araç olduğunu belirterek, davanın görev yönünden reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, araca ait ruhsat ve servis kayıtları ile diğer belgelerin incelenmesinde, aracın cinsi kısmında "kamyonet(kapalı kasa) yazdığı, kullanım amacı kısmında ise "yük nakli-hususi" denildiği, buna göre dava konusu aracın yük nakli için ve ticari amaçlarla kullanıldığı, bu tip uyuşmazlıkların çözümünde Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğu gerekçeleriyle, mahkemenin görevsizliğine, karar kesinleştiğinde ve 2 haftalık kesin süre içinde talep edildiğinde dosyanın görevli İzmir Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davaya konu aracın ruhsatında "kamyonet-hususi" yazılı olup, davacının tacir olduğu da kanıtlanamamıştır. Benzer konuda Yargıtay Hukuk Genel Kurulu" nun 17.04.2013 tarihli 2012/13-1217 E.-2013/55 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, uyuşmazlığın çözümünde davaya konu aracın hangi amaçla kullanılmak üzere satın alındığının tespiti önem taşımaktadır. Davacının aracı ticari amaçla kullanmak üzere değil de hususi amaçla kullanmak için aldığını beyan ederek aracı "hususi" olarak tescil ettirmiş olması karşısında, aksi de ispatlanamamış olmasına göre aracın hususi amaçla satın alındığının kabulü gerekirken , yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.