19. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2336 Karar No: 2021/253 Karar Tarihi: 20.01.2021
5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2336 Esas 2021/253 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyiz başvurusu sonucunda, Yargıtay 19. Ceza Dairesi tarafından inceleme yapıldı. Kararda, suçlu olduğu kanıtlanan sanığa verilen cezanın kanuni olduğu ve vicdani kanıtlara dayandığı belirtildi. Ancak önceki hükümlerde kazanılmış haklarının korunması gerektiği halde, bazı yanlış uygulamalar yapıldığı tespit edildiği için karar bozuldu. 5846 sayılı Kanun'un 81/9., TCK'nın 43/1. ve 62. maddeleri uyarınca belirlenen temel cezanın devamında, sanığın önceki hükümlerde yer alan kazanılmış hakların korunması gerektiği belirtildi ve bu doğrultuda hüküm düzeltilerek onandı.
19. Ceza Dairesi 2020/2336 E. , 2021/253 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Sanığın temyiz başvurusu üzerine bozma kararı verilen evvelki hükümlerde sanık hakkında ayrı ayrı olmak üzere 2 kez 6080 TL adli para cezası ile 8100 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bozma ilamı öncesi verilen hükümlerin sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilerek infazın 6080 TL adli para cezası, 6080 TL adli para cezası ile 8100 TL adli para cezası üzerinden yapılması gerektiğinin belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sanık hakkında 5846 sayılı Kanun"un 81/9., TCK"nın 43/1. ve 62. maddeleri uyarınca belirlenen temel cezanın devamında, sanığın önceki hükümlerde yer alan kazanılmış haklarının korunduğu belirtilmek suretiyle sanığın tüm eylemleri hakkında ayrı ayrı hüküm kurulması, Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından 7., 8. ve 9. bölümlerin çıkarılması ve 6. fıkranın son kısmına "infazın 6080 TL adli para cezası, 6080 TL adli para cezası ile 8100 TL adli para cezası üzerinden yapılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.