Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/33507 Esas 2020/5606 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 15.09.1992- 15.02.2013 tarihleri arası kadrolu şoför olarak çalıştığını, 06:00-13:30/13:30-21:00 saatleri arasında haftanın altı günü mesai yaptığını, araç iç ve dış temizliği yaptırıldığı halde Toplu İş Sözleşmesinin 41. ve 42. maddeleri gereği ödenmesi gereken fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini belirterek fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının hak etmiş olduğu tüm alacaklarının bordro ile ödendiğini, otobüslerin iç temizlik işinin hizmet alımı yöntemiyle, dış temizliğinin ise otomatik araç yıkamada görevli personel tarafından yerine getirildiğini, aracın servise hazır şekilde şoföre teslim edildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda günlük 2 saat fazla mesai yapıldığının kabulü isabetlidir. Ancak günlük 2 saat fazla mesai kabul edilmesine rağmen, 01.04.2011-14.05.2011 arasında fiili çalışma günü 35 gün kabul edilmiş, fazla çalışma saati ise 88 olarak gösterilmiştir. Yine hesaplama tablosundaki bu çelişkili durum diğer dönemler için yapılan hesaplamalarda da vardır. Denetime elverişli olmayan çelişkili hesaplama içeren bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi hatalı olmuştur. Mahkemece sözkonusu çelişkiler giderilerek denetime elverişli bilirkişi raporu alınarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde alacağın kabulü bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.