Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17277 Esas 2015/2580 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/06/2014 tarih ve 2013/317-2014/181 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankadan kredi kullandığı ancak borcunun tamamını ödemesine rağmen hesabından banka tarafından haksız olarak 34.500 TL"nin 07/06/2012 tarihinde "karşılık tutarı" açıklaması ile çekilmiş olduğunu ileri sürerek davalı bankadan 07/06/2012 tarihi itibariyle en yüksek kredi faizi ile birlikte söz konusu tutarın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının müvekkili bankadan kredi kullandığını, ancak borcun gününde ödenmediğini ve davacı tarafın müvekkili banka ile akdettiği protokol kapsamında borçlarını yapılandırmış olduğunu, gününde ödenmeyen kredi borçlarının taksitlendirilmesi ve protokole bağlanmış olması nedeniyle oluşan komisyon alacaklarının tahsili için davacı hesabından para çekildiğini, müvekkil bankanın sözleşme ve protokol kapsamında buna yetkisinin olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından davalı bankadan kullanılan kredinin vadesinde ödenmemesi üzerine taraflar arasında borç yapılandırılması yapılıp protokol imzalandığı, bankanın protokol akdedilirken talep etmediği komisyonu bilahare kredi sözleşmesine dayanarak talep etmesinin dürüstlük kuralına uygun olmadığı, bir özen kurumu olan bankanın belirsiz uygulamaya neden olamayacağı, davacı tarafın protokole bağlanan borcu tamamen ödediği, davalı bankanın ise herhangi bir itirazı kayıt koymadan ödemeyi tahsil ettiği, davalı bankanın kredi alacağı veya komisyon alacağını kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 34.500 TL"nin 07/06/2012 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.767,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.