MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 tarih ve 2012/512-2014/571 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 02/12/2011 tarihinde telefon dolandırıcılığı suçunun mağduru olduğunu, faillere ait cep telefonları gönderici veya alıcı olarak gösterilmek suretiyle bankasız havale işlemleri kapsamında toplam 3.000,00 TL"nin müvekkilce dolandırıcılara yatırıldığını, olayın dolandırıcılık olduğunu fark eden müvekkilinin banka şubesi aracılığı ile işlemi iptal ettirdiğini, davalının 300 TL geri ödeme yapıp bakiye 2.700 TL üzerine bloke koyduğunu, bu tutarın da tarafına iadesi gerektiğini ileri sürerek 2.700,00 TL"nin temerrüd tarihi olan 05/12/2011 tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; söz konusu tutarlardan gönderene davacı olan meblağın iade edildiği, ancak 2.700 TL"lik paranın göndericisi yada alıcısı davacı olmadığı için tarafına ödeme yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının gerek dolandırıldıktan sonra şikayetinde belirttiği T.C. kimlik numaralarının ve yatırılan para miktarının olayın bütünüyle uyumlu olduğu, söz konusu havale makbuzlarını bizzat kendisinin şikayetiyle birlikte delil olarak sunduğu, bankanın bu parayı söz konusu T.C. kimlik numarası sahiplerinin müracatı olmadığı gerekçesiyle uhdesinde tutmasının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 2.700,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 138,25 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.