
Esas No: 2015/955
Karar No: 2017/6575
Karar Tarihi: 08.06.2017
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/955 Esas 2017/6575 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 24/03/2013 tarihinde ...."nün sevk ve idaresindeki ... Palaka sayılı aracın müteveffa ..."a çarpması sonucu maddi hasarlı ve ölümlü trafik kazası meydana geldiğini... plaka sayılı aracın sürücüsü... tam ve asli kusurlu olduğunu, meydana gelen trafik kazası sonucunda müvekkillerinden ..."ın eşi, diğer müvekkillerin babası müteveffa Havzullah İşnas yaşamını yitirdiğini, müteveffa arıcılık yaparak geçiminin sağlamakta olduğunu ve ortalama aylık gelirinin de 3.228,04 TL olduğunu, geride kalanların destekten yoksun kaldıklarını, yine müteveffanın ölümü nedeniyle mirasçıları cenaze ve defin masraflarını karşılamak zorunda kaldıklarını, yargılamaya mahal vermeden iş bu tazminat kalemlerinin ödenmesi için sigorta şirketine yapılan başvuruya bu güne kadar herhangi bir cevap verilmediğini, yapılacak olan aktüer hesabı limit olan 250.000 TL nin müvekkillerine ödenmesi gerektiğini tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek faizi ile müvekkillerine ayrı ayrı 2.000,00 TL olmak üzere 18.00,00 TL ve cenaze ve defin gideri olarak 2.000,00 TL maddi tazminatın karar verilmesini talep etmiş, 02/05/2014 tarihli ıslah dilekçesi ile dava miktarını toplam 250.000,00 TL olarak belirlemiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 250.000,00 TL"nin 19/04/2013 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, davacıların murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK m. 53 gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece destekten yoksun kalma zararının belirlenmesi için bilirkişi heyet raporu alınmış, 07.01.2013 tarihli raporda CSO 1980 yaşam tablosu esas alınarak hesaplama yapılmış olup bu rapor hükme esas alınmıştır.
Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar).
Bu bakımdan dosya kapsamında alınan rapor açıklanan hesaplama tarzına uygun olmadığı ve belirtilen yönteme uygun olarak yapılmayan hesaplamayı içerir bilirkişi raporunun hükme esas alınması ve yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.