MAHKEMESİ : İZMİR 5. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/01/2013
NUMARASI : 2010/231-2013/21

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili olan davacı belediyenin imar çalışmaları sonucunda, dava dışı 3. kişiye sahip olduğu taşınmaz yerine başka bir taşınmazın tahsis edildiğini, sonrasında da, tahsis edilen bu yerin 3. kişiden alınarak davalılardan Hasan"a verildiğini ve Hasan adına tescil edildiğini; Hasan"ın da, bu hisseyi 3. kişiye devrettiğini; dava dışı 3. kişinin, davacı ile davalılardan Hasan ve Tapu Müdürlüğü aleyhine, tazminat davası açtığını; yapılan yargılama neticesinde, mahkemenin, davalılar Hasan ve Tapu Müdürlüğü hakkında davanın husumetten reddine, davacı hakkında ise 10.000 TL tazminata hükmedildiğini; davacının, 3. kişiye icra kanalı ile toplam 20.354 TL ödeme yaptığını; bu ödediği bedelden davalıların sorumlu olduğunu beyan ederek, ödediği bedelin, ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davanın, davalı Hasan ve Tapu Sicil Müdürlüğü yönünden reddine; davalı şirket yönünden ise, kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dava, hatalı yapılan 367 nolu parselasyon planı nedeni ile davacı belediyenin oluşan zarar sebebiyle ödemek zorunda kaldığı tazminatın rücuan tazmini talebine ilişkindir.
Davacı taraf, gerek yargılama sırasında, gerekse temyiz dilekçesinde; davalılardan Hasan"ın, sebepsiz yere zenginleştiğini iddia etmektedir.
Öyle ise, mahkemece; dava konusu yere ilişkin tapu kaydı, imar çalışmalarına ilişkin tüm belgeler incelenip; davalı Hasan"ın, payından fazla hisse alıp almadığı hususunun saptanıp, dava konusu alacaktan sorumlu olup olmadığının belirlenmesinden sonra, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.