Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4623 Esas 2017/10435 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, cezanın ertelenmesine veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi ve adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesi esnasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
2-Sanığa verilen taksitli adli para cezasının zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği konusundaki ihtaratın TCK"nın 52/4. maddesine göre yapılmasıyla yetinilmesi gerekirken, 6545 sayılı yasaya göre ödenmeyen adli para cezasına ilişkin olarak denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanacağının, bu hükmün gereklerine uyulmadığı takdirde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4 ile numaralandırılan fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 10 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükmün 5 ile numaralandırılan fıkrasındaki “ödenmeyen adli para cezasının infazına ilişkin olarak 6545 sayılı yasa uyarınca denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanacağı, bu hüküm gereklerine uyulmadığı takdirde hapse çevrileceğinin” ibaresinin çıkarılarak yerine “ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.