ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 08.12.2014 tarih ve 2014/630 esas sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl ve birleşen davada davacı vekili, yapılan yargılama sırasında alınan bilirkişi raporu uyarınca davalıların mal kaçırma kastıyla şirket hisselerini gerçek değerinin altında bir bedelle devrettiklerinin ortaya çıktığını, bunun da davalıların mal kaçırma amacında olduklarını gösterdiğini ileri sürerek, birleşen davada dava konusu şirket hisselerinin bilirkişi raporunda tespit edilen 12.540.085,59 TL değeri üzerinden İİK"nın 257/2 maddesi uyarınca davalı gerçek kişilerin mal varlıkları ile üçüncü şahıslardaki alacaklarının ihtiyaten haczini talep etmiştir.
Mahkemece iddia ve dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, tedbirin genel olarak düzenlendiği HMK"nın 389/1 maddesinde uyuşmazlık konusu hakkında ihtiyati tedbir kararı verilebileceği, ihtiyati haczin şartlarını düzenleyen İİK"nın 257. maddesinde ise, rehinle temin edilmemiş ve vadesi gelmiş bir para borcunun alacaklısı borçlunun yedinde veya üçüncü kişide olan taşınır ve taşınmaz malları ile hak ve alacaklarını ihtiyaten haczettirebileceği, vadesi gelmemiş borçtan dolayı ise, yalnız borçlunun muayyen adresinin bulunmaması, borçlunun mallarını gizlemeye, kaçırmaya veya kendisinin kaçmaya hazırlanması yahut da kaçması ya da bu maksatla alacaklının haklarını ihlal eden işlerde bulunması halinde ihtiyati haciz istenebileceğinin öngörüldüğü, bu itibarla tedbir mahiyetinde ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için belirtilen yasal şartların bulunmadığı gerekçesiyle, tedbir mahiyetindeki ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davada davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, asıl ve birleşen davada davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl ve birleşen davada davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl ve birleşen davada davacıdan alınmasına, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.