Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/29475 Esas 2015/6765 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2010/127300
MAHKEMESİ : Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/10/2009
NUMARASI : 2008/1030 (E) ve 2009/1018 (K)

Yargıtay Başkanlar Kurulunca dosya dairemize gönderilmekle, mahkemece verilen hükmün temyizen incelenmesinde,
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığa verilen ceza miktarı itibari ile şartları oluşmadığından 5271 sayılı CMK"nin 299/1. madde ve fıkrası uyarınca sanık müdafiinin duruşmalı temyiz inceleme talebinin reddine;
1) Mağdur vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Mağdur ve vekilinin duruşmalara katıldıkları ve usulüne uygun katılma kararı verilmiş ise de, daha sonra 15 yaşından küçük mağdurun şikayetlerinden vazgeçtiği anlaşıldığından, Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarih 2013/237 Esas- 2014/273 Karar sayılı emsal ilamı gösterildiğinde mağdur vekilinin sanık hakkında kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Alınan savunmalar ve beyanlar birlikte değerlendirildiğinde suçun failinin sanık olduğunda her hangi bir şüphe olmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
a) Alkollü ve sürücü belgesiz sanığın 05/03/2007 tarihli ifadesinden de anlaşılacağı üzere kazaya karışan suça konu aracı kullandığı, olay yerinde 80-90 km/h sürat ile seyir halinde iken, yola çıkan mağdura çarparak mağdurun yaralanmasına neden olacak şekilde gerçekleşen olayda sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 89/2-b-e., 22/3. maddesinde düzenlenen bilinçli taksirle yaralama suçunu oluşturup oluşturmayacağının kararda tartışılmadan sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Kabule göre de,
aa) Hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmanın yanı sıra kemik kırığı da meydana geldiği bildirilen eylemden dolayı cezalandırma yoluna gidilirken 5237 sayılı TCK"nin 86/1., 87/1-d-son. maddeleri ile tayin olunan cezada TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca artırıma gidilemeyeceğinin gözetilmemesi,
bb) Kısa kararla gerekçeli kararın mühürlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
cc) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e. bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkûm oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c. maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar geçerli olduğu gözetilmeden yazılı biçimde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.