Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4117 Esas 2017/10416 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4117
Karar No: 2017/10416
Karar Tarihi: 19.12.2017

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4117 Esas 2017/10416 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2016/4117 E.  ,  2017/10416 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 53, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur tespitine, eksik incelemeye, katılan vekilinin ise bilinçli taksir koşullarının oluştuğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Dosya içeriğine göre asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu,meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu katılanın hayati tehlike geçirecek ve hayat fonksiyonlarını 4. (ağır) dereceden etkileyecek kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
    2- Kabule göre de; TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, TCK"nın 89/2-b-e maddesi gereğince ½ oranında arttırılması ile yetinilmesi gerekirken, hüküm fıkrasında ayrı ayrı kemik kırılması ve hayati tehlike sebebiyle temel cezadan artırım yapılarak sanığa fazla ceza tayini,
    3-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
    4-Denetim süresi içinde yükümlülük yüklenmemesine karar verilirken, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezasının infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda belirtilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 51/6-8. maddelerine aykırı davranılması,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.