213 sayılı Vergi Usul Kanunu

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2724
Karar No: 2016/6168
Karar Tarihi: 17.10.2016

213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/2724 Esas 2016/6168 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçu nedeniyle mahkumiyeti hükmedilmiştir. Ancak defter ve belgeleri yok etme suçunda verilen ceza, yasalara uygun olmadığından bozulmuştur. Ayrıca, defter ve belgeleri ibraz etmemesi suçunda da hukuka aykırı karar verildiği için bozulmuştur. Sanığın davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri

21. Ceza Dairesi 2016/2724 E. , 2016/6168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-)Sanık hakkında “Defter ve belgeleri yok etme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükümleri karşısında; yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-)Sanık hakkında “Defter ve belgeleri ibraz etmeme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 28.06.2012 tarih ve 2012/6874 esas sayılı kararında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından sanığın iş yerinde yapılan arama sonucunda ele geçip elkonulan defter ve belgelerin tebligatla istenen defter ve belgeleri kapsayıp kapsamadığının araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle beraat kararının bozulmasına karar verdiği halde, bu konuda herhangi bir araştırma yapılmadan sanık hakkında yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmuş olması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 17.10.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.