Yargıtay - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17948 Esas 2020/3981 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17948
Karar No: 2020/3981
Karar Tarihi: 26.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17948 Esas 2020/3981 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama suçuyla ilgili davada, sanığın daha önce başka bir suçtan dolayı adli sicil kaydı olduğunu ve bu nedenle tekerrüre esas alınarak ceza verilmesi gerektiğini belirtti. Ancak, suçun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle bu durum infaz aşamasında değerlendirilecek. Ayrıca, kanunlarda bazı değişiklikler olduğu ancak bunların da infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtildi. Mahkeme, tüm delilleri ve uygulamayı değerlendirdikten sonra, sanığın temyiz talebinin reddedilmesine karar verdi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1. cümlesi (tehdit suçu), 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi (uzlaşma) ve 53. madde (iptaller).

3. Ceza Dairesi 2019/17948 E. , 2020/3981 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çorum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.11.2009 tarih, 2009/478 Esas - 2009/709 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen "tehdit" suçu olduğu, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre söz konusu suçun uzlaşma kapsamına alındığı ancak; adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka ilamı bulunan sanık hakkında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2011 tarih, 2011/10-214 Esas-2011/270 sayılı kararı gereğince bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.