Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/18333 Esas 2015/2523 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05/06/2014 tarih ve 2014/93-2014/141 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının "...." ibareli markası bulunduğunu, tescilden sonra ciddi olarak markayı kullanmadığını ileri sürerek, 2002/13840 nolu markanın kullanılmama nedeniyle hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markayı kesintisiz olarak kullandıklarını, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılam sonunda; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, bozma ilamından önce alınan bilirkişi raporunda da tespit edildiği üzere davalı tarafın gerek faturalar, gerek bilgisayar programı kullanım sözleşmesi, gerekse internet sitesinde "..." ibareli hizmet markasını ciddi olarak kullandığını ispat ettiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.