Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/114 Esas 2015/10732 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/114
Karar No: 2015/10732
Karar Tarihi: 18.11.2015

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/114 Esas 2015/10732 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile katılan arasındaki çocuğun velayeti konusunda bir karar verilmediği, sanığın çocuğu alarak Antalya'ya tatile götürdüğü ve sonrasında Düzce'ye getirdiği, katılanın boşanma davası sonucunda çocuğun velayetinin kendisine verilmesini istediği ve aile mahkemesinin tedbiren çocuğun velayetini annesine verdiği ancak sanığın bu karara itiraz ettiği belirtilmiştir. Sanığın çocuğu karakola götürerek teslim ettiği ve suç unsuru olmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği savunulmuştur. Ancak ilk derece mahkemesi sanığı suçlu bulup ceza vermiştir. Karar temyiz edilerek 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi - Ceza mahkemesi yerente karar verirken, suçun kanunda suç olarak tanımlanması şarttır. Suçun tanımlanmadığı hallerde ceza verilemez. 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi - Temyiz üzerine, dosyaların Yargıtay'ın nezdinde incelenmesi sonucunda verilen kararların bozulabileceği belirtilmektedir.

14. Ceza Dairesi 2014/114 E. , 2015/10732 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2012/228589
MAHKEMESİ : Kapatılan Düzce 2. Sulh Ceza Mahkemesi (Düzce 6. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 26.01.2012
NUMARASI : 2011/315 Esas, 2012/31 Karar
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile sanığın aşamalardaki anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre, sanıkla katılan arasında boşanma davasının sürdüğü, çocuğun velayeti konusunda bir karar verilmediği, sanığın 27 Ağustos 2010 tarihinde Isparta"ya gittiği, annenin de rızasını alarak çocuğunu Antalya"ya İline tatile götürdüğü ve 01.09.2010 günü çocuğunu Düzce"ye yanına getirdiği, katılanın aynı gün boşanma davasının devam ettiği aile mahkemesinin başvurarak çocuğun velayetinin kendisine verilmesini istediği, aile mahkemenin boşanma davası sonuçlanıncaya kadar çocuğun velayetinin tedbiren anneye verilmesine karar verdiği, katılanın velayetin kendisine verildiğini sanığa bildirdiği, sanığın 07.09.2010 tarihinde boşanma davasının devam ettiği aile mahkemesine başvurarak velayetin anneye verilmesine ilişkin karara itiraz ettiği, aile mahkemesinin 15.09.2010 tarihinde sanığın velayet kararına itirazının reddine karar verdiği, katılanın 10.09.2010 günü çocuğun kendisine teslimi için Düzce ilindeki polis karakoluna başvurması nedeniyle kolluğun sanığı arayarak çocuğu getirmesini istemesi üzerine de sanığın çocuğu karakola götürerek teslim ettiği, velayetin tedbiren anneye verilmesine ilişkin kararın katılana velayet yetkisini vermesine karşılık sanığa, çocuğu bulunduğu yerden annesinin yanına götürme yükümlülüğünü yüklemediği, mevcut haliyle eylemde suç unsuru bulunmadığı gözetilerek sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.