TEBLİĞNAME : 2012/186930
MAHKEMESİ :Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesi TARİH :3/11/2000 - 1999/333 - 2000/231
SUÇ Ruhsatsız silah bulundurmak

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/11/2000 tarih, 1999/333 esas, 2000/231 karar sayılı ilamı ile adam öldürme, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından 6 yıl 8 ay 1 gün ağır hapis, 18 ay 27 gün hapis cezası ile hükümlü N.. A..’nın cezasının infazı sırasında 02/02/2003 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverildiği, deneme süresi içerisinde 05/12/2006 tarihinde işlemiş olduğu ruhsatsız silah bulundurma ve suç üstlenme eylemlerinden dolayı Kozan Asliye Ceza Mahkemesinin 19/11/2007 tarih ve 2007/26-500 sayılı kararı ile 6000.TL., 500.TL ve 375.TL adli para cezaları ile cezalandırılması sebebi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 107/12.maddesi gereğince şartla tahliye kararının geri alınarak, ikinci suçun işlendiği 05/12/2006 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 01/01/2008 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair Adana 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 23/02/2012 tarih ve 2012/196 D.İş sayılı kararına hükümlü müdafii tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarih ve 2012/220 D.İş sayılı kararının 5275 sayılı Yasanın 107/12.maddesinde yer alan “koşullu salıverilen hükümlünün, deneme süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi, 15/a fıkrada ise, hapis cezasına mahkum edilirse koşullu salıverilme kararı geriye alınır” bu düzenleme karşısında koşullu salıvermenin geriye alınabilmesi için hapis cezasına mahkumiyetin zorunlu olduğu, hapis cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi durumunda koşullu salıvermenin geri alınamayacağından itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 28/06/2012 gün ve B.03.0.CİG.0.00.00.04-105-22-8005-2012/11055/39254 sayılı yazılı istemlerine müsteniden anılan kararın 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulmasına ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/07/2012 tarih 186930 sayılı tebliğnamesine bağlı dosyası Dairemize gönderilmekle okundu; gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

I) Olay :
Hükümlü N.. A..’nın Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 23/11/2000 tarih 1999/333 esas, 2000/231 karar sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK.nun 448, 51/2, 59/2, 456/2, 457/1, 51/2, 59/2, 81/1-3 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1.maddeleri gereğince 6 yıl 8 ay 1 gün ağır hapis, 18 ay 27 gün hapis ve 52085000.TL ağır para cezası ile cezalandırılmıştır.
Hükümlü 02/02/2003 tarihinden geçerli olmak üzere Malatya 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 28/01/2003 tarih 2003/16 müteferrik sayılı kararı ile şartla tahliye edilmiştir.
Hükümlü 05/12/2006 tarihinde işlediği suç üstlenme ve ruhsatsız silah bulundurma suçlarından dolayı Kozan Asliye Ceza Mahkemesinin 19/11/2007 tarih, 2007/26/500 sayılı kararı ile, sonuç olarak 500.TL, 375.TL ve 6000.TL adli para cezası ile cezalandırılması üzerine Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/02/2012 tarih, 2012/196 D.iş sayılı kararı ile şartla tahliyenin geriye alınarak 05/12/2006 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 01/01/2008 arasındaki sürenin aynen infazına karar verilmiş, bu karara yapılan itiraz Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarih, 2012/220 D.İş sayılı kararı ile ret edilerek kesinleşmiştir.
II) Kanun yararına bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın kapsamı:
Hükümlü N.. A..’nın adam öldürme, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından koşullu salıverildikten sonra, denetim süresi içerisinde işlediği ruhsatsız silah bulundurmak ve suçu üstlenmek suçlarından adli para cezasına mahkum edilmesi nedeniyle koşullu salıverilmenin geri alınıp alınmayacağı noktasında toplanmaktadır.
III) Hukuksal değerlendirme;
Koşullu salıverildikten sonra deneme müddeti içinde suç işleyen hükümlü hakkında uygulanacak yasal düzenlemeye bakıldığında 5275 sayılı Yasanın 107/12.maddesine göre koşullu salıvermenin geri alınabilmesi için hapis cezası gerektiren kasıtlı bir suçtan hüküm giymesi veya kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getirmemesi gerekmektedir. Aynı maddenin 15/a fıkrasında ise “ hükümlü geri kalan süre içinde kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse hükmü veren ilk derece mahkemesi tarafından” karar verileceği düzenlenmiştir.
Görüldüğü üzere, 5275 sayılı Yasanın 107.maddenin 12.fıkrası ile 15.fıkrası birbiriyle çelişkili hükümler içermektedir. 12.fıkraya göre deneme süresi içinde hapis cezası gerektiren bir suçun işlenmesi ve mahkumiyet kararı verilmesi koşullu salıverilmenin geriye alınması için yeterli şart iken 15.fıkrada bu suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilmeyi koşul olarak kabul etmiştir. Yasadaki bu çelişkinin hükümlü lehine yorumlanıp, 15.fıkradaki düzenlemeye paralel “hapis cezasına mahkumiyet” koşulunu aramanın uygun olacağı, uygulama ve öğretide benimsenmiş bulunduğundan kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüş olup Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarih, 2012/220 D.İş sayılı kararını 05/04/2012 tarih, 2012/220 D.İş sayılı kararın kanun yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
IV) Sonuç ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin KABULÜNE,
Adana 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarih, 2012/220 D.İş sayılı kararı usul ve yasaya aykırı görülmekle, 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (TEVDİİNE), 15/10/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.