Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/1345 Esas 2015/2515 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12/12/2013 tarih ve 2013/6-2013/338 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin genel kredi sözleşmesi ile davalı bankadan 36 ay vadeli 300.000 TL kredi kullandığını, davalı bankanın “proje komisyonu” adı altında kesinti yaptığı 3.000 TL"nin hukuki bir dayanağının olmadığını ileri sürerek, haksız tahsil edildiğinden 3.000 TL"nin temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı temsilcisi, davaya cevaplarını bildirmemiştir.
Mahkemece, iddia, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, tahsil olunan 3.000 TL komisyon tutarı bedelinin kredinin türü, doğrudan gelir kaleminden olması da dikkate alındığında yasal düzenlemelere, genel uygulamalara ve sektör ortalama komisyon bedeline uygun düştüğü gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.