Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/25821 Esas 2016/2115 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/25821
Karar No: 2016/2115
Karar Tarihi: 26.01.2016

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/25821 Esas 2016/2115 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2014/25821 E.  ,  2016/2115 K.
"İçtihat Metni"

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, eksik ödenen bayram tatili, telafi primi ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2011 yılı Aralık ayından, 2013 yılının Mayıs ayına kadar elektrik üretim santral operatörü olarak çalıştığını, müvekkilinin ilgili işyerinde altı gün boyunca sürekli çalıştığını, haftada bir gün bazen cumartesileri, bazen pazar günleri olmak üzere izin kullandığını, müvekkilinin hafta içi 08:00-17:00 saatleri arasında, hafta sonu ise 08:00-13:00 saatleri arasında çalıştığını, müvekkilinin davalı tarafından haksız şekilde işten çıkarıldığını belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, eksik ödenen bayram tatil alacağı, telafi prim alacağı, yıllık izin alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma alacağı bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının 23.07.2013 tarihli savunmasında çalışma saatlerine ilişkin yazılı beyanda bulunduğu, dava dilekçesinde yer alan çalışma saatlerine ilişkin iddialarının da bu beyanı doğrultusunda olduğu anlaşılmakla çalışma sürelerinin bu yönde değerlendirilmesi gerekirken farklı değerlendirme ile hüküm tesisi hatalıdır.


Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.