Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3224 Esas 2019/1411 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3224
Karar No: 2019/1411
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3224 Esas 2019/1411 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden kaynaklı maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi için dava açtı. İlk derece mahkemesi kısmen kabul etti. Taraflar istinaf kanun yoluna başvurdu ve böylece Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle yerel mahkeme kararının kaldırılması sonucu davanın kabulüne karar verildi. Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekilince temyiz edildi ve kararda verilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kalmış olduğu sonucuna varıldı. Bu nedenle manevi tazminat miktarı yönünden temyiz kabiliyeti olmadığına karar verildi. Maddi tazminat istemiyle ilgili davalı vekilinin itirazları ise reddedildi ve maddi tazminat hükmü onandı.
Kanun maddeleri: H.M.K.'nun 362/1-a maddesi.

21. Hukuk Dairesi 2018/3224 E. , 2019/1411 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kabulune karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1–Davalı vekilinin, manevi tazminat istemine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 47.530,00 TL olduğu, davacı tarafın dava dilekçesinde 30.000,00 TL Manevi tazminat talebinde bulunduğu, yerel mahkemece davacı lehine 15.000,00 TL Manevi tazminata karar verildiği,... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince verilen 20/03/2018 tarihli kararda, Davalı istinaf isteminin esastan reddine, Davacı vekilinin ise manevi tazminata yönelik istinaf isteminin kabulü ile 30.000,00 TL manevi tazminata karar verildiği, bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, Bölge Adliye Mahkemesince hükmedilen iş bu manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat miktarı yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2-Davalı vekilinin maddi tazminat istemine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise, dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin dayandığı temyiz kapsam ve nedenlerine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan maddi tazminat hükmünün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 27/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.