Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6986 Esas 2021/6521 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6986
Karar No: 2021/6521

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6986 Esas 2021/6521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası sürecinde erkeğin davası kabul edilmiş, kusur belirlenmiş ve tazminat miktarları belirlenmiştir. Davalı-karşı davacı kadın, tazminat miktarları ve iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz etmiştir. Mahkeme, kadının tazminat konusundaki itirazını kabul etmiş ve daha uygun bir miktarın belirlenmesi gerektiğine karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun bir miktarın tespit edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş, diğer bölümler ise onanmıştır. Kanun maddelerine göre, hakkaniyet ilkesi ve gelecekteki zararların hesaba katılması önemlidir.

2. Hukuk Dairesi 2021/6986 E. , 2021/6521 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre,
davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.27.09.2021 (Pzt.)